:

Przypowieści Salomona 29

1

Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.

2

Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.

3

Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.

4

Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.

5

Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.

6

Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.

7

Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.

8

Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.

9

Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.

10

Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.

11

Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.

12

Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.

13

Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.

14

Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.

15

Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.

16

Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.

17

Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.

18

Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.

19

Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.

20

Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.

21

Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.

22

Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.

23

Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.

24

Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.

25

Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.

26

Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.

27

Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.

Link: